1.เมื่อการติดต่อผ่านเครือข่ายคอมพิวเตอร์กลายเป็นช่องทางใหม่ในการสื่อสาร ภาษาในยุคนี้จึงแปลก เปลี่ยน เกิดภาษาใหม่ๆ บางคำมาจากแป้นพิมพ์ที่อยู่ติดกัน พิมพ์ง่ายกว่าจึงเกิดคำใหม่แทนคำเก่า
2.เพื่อลดความรุนแรงในการใช้ภาษาที่ไม่สุภาพ
3.คำศัพท์ใหม่ๆ ที่วัยรุ่นหรือคนบางกลุ่มนำมาใช้จนแพร่หลายนั้น ก็เพราะว่าคำไทยที่มีอยู่เดิมอาจจะไม่ สามารถสื่อถึงลักษณะและรายละเอียดของสิ่งที่ต้องการจะสื่อสารได้มากพอ คนส่งสารก็เลยต้องพยาม ยามคิดคำขึ้นมาใหม่ให้สามารถบอกรายละเอียดและความรู้สึกของตนเองให้ได้มากที่สุด
4.การเขียนคำไทยในอินเตอร์เน็ต หรือนิตยสารเพื่อความบันเทิง จะเขียนตามเสียงอ่านเพราะไม่ต้องการ อยู่ในกรอบ หรือต้องการทำอะไรที่คิดว่าใหม่ ไม่เลียนแบบของเก่า
5.ทุกสิ่งในโลกล้วนเป็นอนิจจัง วัฏจักรของชีวิตมีเกิด แก่ เจ็บ ตาย ภาษาก็มีวัฏจักรชีวิตเช่นเดียวกัน
ภาษามีเกิด คือ มีการสร้างคำใหม่ๆ ขึ้นมา
ภาษามีแก่ คือ คำที่คิดว่าเก๋ เท่ ในยุคหนึ่ง ก็กลับกลายเป็นคำที่ล้าสมัยในปัจจุบัน
ภาษามีเจ็บ คือ ความบกพร่องในการใช้ภาษา ต้องอาศัยการเยียวยารักษา
ภาษามีตาย คือ คำบางคำไม่มีการนำกลับมาใช้อีก
อย่างไร ก็ตามภาษาวิบัติยังเป็นคำพูดที่ไม่ได้รับความยินยอมให้ใช้ทั่วไปในระดับสากล หากแต่ใช้พูด กันเองในกลุ่มเพื่อนฝูงหรือในกลุ่มวัยรุ่น โดยการใช้ภาษาเหล่านี้มักจะได้รับการต่อต้านจากผู้หลัก ผู้ใหญ่ในสังคมอยู่เสมอ ณ วันนี้ หากฝืนปล่อยให้กลุ่มคนที่ชอบใช้ภาษาแบบผิดๆ ด้วยค่านิยมที่ผิดๆ เพียงรู้สึกว่าการใช้ภาษาตามค่านิยมวัยรุ่นเหล่านั้นดูเป็นคำที่น่ารักและยังช่วยให้พิมพ์ง่ายขึ้น โดยที่ไม่ คำนึงถึงสิ่งที่จะตามมา นั่นคือการทำลายภาษาไทยโดยทางอ้อม และที่น่ากลัวยิ่งคือวัยรุ่นบางกลุ่มได้ นำคำเหล่านี้ไปใช้ในชีวิตประจำวันและได้แพร่หลายเข้าไปในสถานศึกษา ซึ่งจะเป็นหนทางที่จะนำพา ความหายนะมาสู่วงการภาษาไทยซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของชาติที่ทุกฝ่ายไม่ควรมองข้าม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น